آموزش حروف الفبای آلمانی با تلفظ عنوان این مطلب از بلاگ لینگومن است. در این مطلب به طور کلی به آموزش حروف الفبای زبان آلمانی همراه با تلفظ هر کدام از حرف ها می پردازیم. همچنین در انتها به ذکر چند نکته در خصوص حروف الفبای آلمانی خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
آموزش حروف الفبای آلمانی
اگر الفبای انگلیسی را یاد گرفته باشید می دانید که این زبان 26 حرف دارد. دقیقا همان 26 حرف هم الفبای آلمانی را تشکیل می دهند. علاوه بر این حروف، حرف دیگری نیز وجود دارد که به آن eszett می گویند و به صورت ß نمایش داده می شود. این حرف را می توان با ss نیز نشان داد و در نگارش مدرن زبان آلمانی اجباری به استفاده از آن نیست.
در اینجا می بایست به دو نکته اشاره کنیم:
نکته اول: اکثر حروف الفبای آلمانی از لحاظ تلفظ با حروف الفبای انگلیسی تفاوت دارند اگر چه از لحاظ شکل نوشتاری مثل همدیگر هستند.
نکته دوم: چهار حرف دیگر هم وجود دارد و استفاده می شوند ولی جزء 26 حرف الفبای آلمانی محسوب نمی شوند. این چهار حرف عبارتند از ö، ä, ü و ß.
در زبان آلمانی از دو نقطه فقط می توان برای سه حرف a, o و u استفاده کرد که در این صورت تلفظ آنها هم تغییر خواهد کرد. این دو نقطه در زبان آلمانی Umlaut نامیده می شود. حروف Ä, Ö, Ü را umlaut می گویند که در تلفظ، اندکی با حرف اصلی فرق دارند و برای آشنا شدن با صدای آنها باید به فایل صوتی که در این قسمت قرار دارد، گوش دهید.
معادل بین المللی این حروف Ae, Oe, Ue هستند که در صورت لزوم می توانیم از آنها در نگارش استفاده کنیم. در اینجا می توانید همراه با گوش دادن به فایل صوتی و مشاهده حروف در عکس زیر، حروف الفبای زبان آلمانی را فرا بگیرید.
نکات مهم درس:
۱) ترکیب حروف صدادار ai / ei به صورت “آی” تلفظ می شود. به عنوان مثال: bei (در، نزد) – der mai (ماه مه میلادی).
۲) ترکیب و در کنار هم قرار گرفتن حروف صدادار au به صورت “آوو” تلفظ می شود. به عنوان مثال: auch (هم) – das Auge (چشم).
۳) ترکیب حروف صدادار eu / äu به صورت “اُی” بیان می شود. مانند: neu (جدید) – Häuser (خانه ها).
۴) ترکیب حروف صدادار ie به صورت “ایی” تلفظ می شود. مانند: Sie (شما) – nie (هرگز).
۵) ترکیب حروف بی صدای ck به صورت “ک” بیان می شود. به عنوان مثال: dick (چاق).
۶) در کنار هم قرار گرفتن و ترکیب حروف بی صدای ch به صورت “ش” (خفیف) تلفظ می گردد (مانند: ich). بعد از a, o, u, au مانند خ در فارسی تلفظ می شود (مانند: das Buch بوخ).
در این جا چند استثنا نیز وجود دارد:
۱٫ das Orchester که در آن ch صدای “ک” می دهد.
۲٫ عدد شش Sechs که “زِکس” تلفظ می شود.
۷) ترکیب حروف بی صدای pf به صورت ” پْف “ بیان می شود. هردو حرف، بدون حروف صدادار و پشت سرهم تلفظ می شوند. مانند: das pferd (پْفرد) به معنی (اسب).
۸) ترکیب حروف بی صدای ph به صورت “ف” تلفظ می گردد. به عنوان مثال: das Alphabet (الفبا).
۹) ترکیب حروف بی صدای qu به صورت ” کْوِ “ تلفظ می شود. به عنوان مثال: die Quittung (رسید).
۱۰) ترکیب حروف بی صدای sch به صورت “ش” (معمولی) تلفظ می شود. به عنوان مثال: schön (زیبا).
۱۱) ترکیب حروف بی صدای sp / st به صورت ” شْپ / شْت “ خوانده می شود. دو حرف ش و پ پشت سرهم و بدون اضافه کردن حروف صدادار می آید. مانند: der Sport – die Stadt.
۱۲) ترکیب حروف بی صدای th به صورت “ت” تلفظ می شود. th در آلمانی (برخلاف انگلیسی) صدای ت معمولی می دهد. مانند: das Theater.
۱۳) حرف r در آخر کلمه تلفظ نمی شود و تبدیل به حرف اَ می گردد. به همین علت در بخش تلفظ زمانی که er آخر یک کلمه باشد شما تلفظ ” اَ ” را می بینید. به عنوان مثال Besucher به صورت ” بِزوخاَ “ و نه ” بِزوخِر ” نوشته شده است.
۱۴) اگر حرف h وسط یک کلمه باشد تلفظ نمی شود ولی باید کلمه کشیده شود. مثال: mehr که باید در آن حرف m کشیده شود. همانطور که در بالا گفته شد، حرف r نیز تلفظ نمی شود. پس برای تلفظ صحیح آن یک م بلند و یک اَ می گوییم. مانند: مِــــاَ.
۱۵) صدای دوتا از حروف نقطه دار آلمانی ( ö , ü ) و ترکیب حروف ch که اغلب یک “ش” خفیف است، در زبان فارسی وجود ندارد و در بخش تلفظ بدرستی نشان داده نمی شوند ولی تلفظ صحیح آنها بسیار مهم است.
16) حرف W در آلمانی همانند V در انگلیسی تلفظ می شود.
17) ترکیب حروف chs به صورت اِکس تلفظ می شود.
18) اگر حروف i + g در انتهای کلمات استفاده شوند به صورت ایش تلفظ می شوند.
19) حرف R به صورت غ تلفظ می شود. ولی اگر قبل از این حرف در آخر کلمات حرف e بیاید به صورت آ تلفظ می شود.
20) اکثر اوقات وقتی که حرف ß در ابتدای یک کلمه به کار می رود و بعد از آن هم از یک حرف صدادار استفاده می شود به صورت ز تلفظ می شود.